۱۳۸۸/۰۳/۰۳

نصب یک پراکسی وب

نصب یک نرم افزار دور زدن پراکسی مبتنی بر وب نیاز به مقداری دانش فنی و منابع (یک سرویس دهنده وب و پهنای باند کافی) دارد.

دو دسته پراکسی های وب وجود دارند: اختصاصی و عمومی. پراکسی وب اختصاصی، فقط توسط گروهی از کاربران قابل دسترسی است؛ ولی یک پراکسی وب عمومی توسط هر کسی که به اینترنت دسترسی داشته باشد قابل دسترسی است. پراکسی های وب عمومی و سرویس های حفظ ناشناسی ممکن است همانطور که توسط کاربران شناخته شده اند توسط مسدود کنندگان دسترسی هم شناخته شده و در لیست سیاه قرار گیرند. احتمال اینکه پراکسی های اختصاصی، شناخته شده و سانسور شوند، کمتر از پراکسی های عمومی است.

پراکسی های اختصاصی وب میتواند با مقداری دستکاری مطابق نیاز کاربر تنظیم شوند. تنظیمات معمول عبارتنداز تغییر شماره پورت سرویس دهنده وب و استفاده از رمزنگاری نظیر SSL. از انجا که بعضی از لیستهای سیاه ممکن است کلمات کلیدی مورد استفاده از نرم افزار پراکسی را فیلتر کنند، تغییر بعضی موارد نظیر ادرس URL پیش فرض، و نام اسکریپتها میتواند احتمال شناسائی و مسدود سازی پراکسی را کاهش دهد.

وقتی از SSL استفاده شود، بهتر است که صفحه وب مبنای سرویس دهنده وب یک صفحه ساده غیر مرتبط به سرویس بوده و صفحه پراکسی با یک نام شاخه و بصورت فایل تصادفی قابل دستیابی باشد. اگرچه واسطها ممکن است اتصال شما به سرویس دهنده را تشخیص دهند، ولی قادر نخواهند بود که مسیر دسترسی را، به دلیل رمز شدن اطلاعات، تشخیص دهند. برای مثال اگر یک کاربر به https://example.com/secretproxy/ متصل شود، واسط قادر خواهد بود که دسترسی به example.com را شناسائی کند، ولی نمیتواند تشخیص دهد که چه صفحه ای از این وب سایت مشاهده شده است. (اگر اپراتور پراکسی وب یک صفحه نامرتبط را درexample.com قرار دهد احتمال کشف پراکسی توسط ناظر شبکه کمتر خواهد بود)

پراکسی های اختصاصی وب مناسب کاربرانی هستند که نیاز به سرویس دور زدن ترافیک وب داشته و دارای تماسهای مورد اعتماد در خارج از محدوده فیلتر گذاری هستند. این افراد دارای دانش فنی کافی و پهنای باند مناسب برای دسترسی به پراکسی وب هستند. این روش همچنین انعطاف پذیر ترین روش دور زدن فیلتر ها بوده و احتمال کمی وجود دارد که کشف و فیلتر شود، بخصوص اگر از رمزنگاری SSL توام با ان استفاده شود.

برگرفته از sesawe


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر