در نظام‌های سانسورمحور دولت‌ها با اعمال فیلترینگ گسترده اینترنتی دسترسی آزاد شهروندان به اطلاعات را محدود می‌کنند. این سیاست‌ها نه‌تنها آزادی بیان را تهدید می‌کنند بلکه پیامدهای مخربی بر امنیت دیجیتال کاربران دارند. مقاله حاضر به بررسی چگونگی سوق دادن کاربران به سمت استفاده از ابزارهای ناامن و بعضا آلوده می‌پردازد و تحلیل می‌کند که چگونه خود دولت‌ها ممکن است از این وضعیت بهره‌برداری کرده و امنیت و حریم خصوصی کاربران را بیشتر از پیش در معرض تهدید قرار دهند.
• افرادی با دانش بالای امنیت سایبری که به سراغ وی‌پی‌ان‌های امن، متن‌باز و خوش‌سابقه می‌روند.
• کاربران دارای توان مالی که اشتراک وی‌پی‌ان‌های تجاری معتبر را خریداری می‌کنند.
• اکثریت جامعه که یا توان مالی ندارند یا اطلاعات کافی درباره امنیت ندارند؛ این گروه معمولا به هر ابزاری که معرفی می‌شود اعتماد کرده و آن را نصب می‌کنند.
مقدمه
فیلترینگ؛ محدودیت یا اجبار به ناامنی؟
• افرادی با دانش بالای امنیت سایبری که به سراغ وی‌پی‌ان‌های امن، متن‌باز و خوش‌سابقه می‌روند.
• کاربران دارای توان مالی که اشتراک وی‌پی‌ان‌های تجاری معتبر را خریداری می‌کنند.
• اکثریت جامعه که یا توان مالی ندارند یا اطلاعات کافی درباره امنیت ندارند؛ این گروه معمولا به هر ابزاری که معرفی می‌شود اعتماد کرده و آن را نصب می‌کنند.
دسته سوم عملا هدفی آسان برای بدافزارها، ابزارهای جاسوسی و وی‌پی‌ان‌های ساختارمند برای نفوذ اطلاعاتی هستند. بدین ترتیب، فیلترینگ نه‌تنها امنیتی ایجاد نمی‌کند بلکه با سوق دادن کاربران به ابزارهای غیرمطمئن آن‌ها را در معرض تهدیدهای جدی‌تری قرار می‌دهد.
فرصتی برای بدافزارها و عاملان حکومتی
تهدید دوگانه؛ بین آزادی و امنیت
نتیجه‌گیری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر