بررسی پروتکل وی‌پی‌ان SSTP

SSTP یا Secure Socket Tunneling Protocol یکی از پروتکل‌های تونل‌زنی VPN است که توسط شرکت مایکروسافت در سال 2007 معرفی شد. این پروتکل با هدف ایجاد تونل‌های امن برای انتقال داده از طریق HTTPS طراحی شده و از الگوریتم‌های رمزنگاری مبتنی بر TLS بهره می‌برد. SSTP به دلیل استفاده از پورت TCP 443 توانایی عبور از اغلب فایروال‌ها و پروکسی‌ها را دارد و به همین دلیل گزینه‌ای مناسب برای محیط‌های دارای محدودیت اینترنت محسوب می‌شود. SSTP ترکیبی از امنیت بالا، سازگاری با فایروال‌ها و مدیریت متمرکز در محیط‌های ویندوز ارائه می‌دهد اما وابستگی به TCP و محدودیت پلتفرم‌های غیر ویندوزی ممکن است در برخی سناریوها محدودیت ایجاد کند.

ساختار و عملکرد فنی

SSTP در لایه انتقال عمل می‌کند و با استفاده از TLS (در بستر HTTPS) داده‌ها را تونل‌زنی می‌کند. فرآیند اتصال به شرح زیر است:

• کلاینت اتصال TCP به پورت 443 سرور برقرار می‌کند.

• با استفاده از TLS ارتباط امن برقرار شده و گواهی دیجیتال سرور بررسی می‌شود.

• پس از تایید اعتبار، تونل VPN ایجاد شده و داده‌ها در قالب پروتکل PPP منتقل می‌شوند.

• احراز هویت کاربر با پروتکل‌هایی مانند MS-CHAP v2 یا EAP انجام می‌گیرد.

در این ساختار داده‌ها ابتدا در قالب PPP انکپسوله شده و سپس در TLS قرار می‌گیرند که عبور از فایروال و NAT را تسهیل می‌کند.

الگوریتم‌های رمزنگاری

SSTP برای تامین امنیت از استانداردهای TLS بهره می‌برد:

• رمزنگاری متقارن: AES-128، AES-256

• رمزنگاری نامتقارن: RSA، ECC

• هشینگ: SHA-1 (نسخه‌های قدیمی) و SHA-2

• تبادل کلید: Diffie-Hellman یا ECDHE (در TLS 1.2 و بالاتر)

پیاده‌سازی صحیح SSTP می‌تواند ویژگی Perfect Forward Secrecy را فعال کند تا امنیت ارتباطات حتی در صورت افشای کلید اصلی حفظ شود.

احراز هویت

• سرور: تایید از طریق گواهی دیجیتال X.509

• کاربر:

•  MS-CHAP v2: متداول اما با آسیب‌پذیری شناخته‌شده
•  EAP-TLS: مبتنی بر گواهی دیجیتال و امن‌ترین گزینه
•  PAP / CHAP: ناامن و توصیه نمی‌شود

استفاده از EAP-TLS در کنار گواهی دیجیتال بالاترین سطح امنیتی را تضمین می‌کند.

مزایا و کاربردها

• عبور از فایروال و NAT به دلیل استفاده از پورت TCP 443

• امنیت بالا با استفاده از TLS و رمزنگاری مدرن

• احراز هویت دوطرفه

• مقاومت در برابر بازرسی عمیق بسته (DPI)

• پشتیبانی بومی در ویندوز

• دسترسی امن کاربران سازمانی از راه دور

• استفاده در شبکه‌های دارای فیلترینگ شدید

• اتصال امن به اپلیکیشن‌های تحت وب و منابع داخلی شبکه

مقایسه با سایر پروتکل‌های VPN

• در برابر PPTP: بسیار امن‌تر اما پیچیده‌تر در پیاده‌سازی

• در برابر L2TP/IPsec: سازگارتر با فایروال‌ها ولی به TCP محدود است

• در برابر OpenVPN: امنیت مشابه اما SSTP بومی در ویندوز و OpenVPN متن‌باز و منعطف‌تر است

• در برابر وایرگارد: SSTP امن و سازگار با فایروال اما WireGuard سبک‌تر و سریع‌تر است

• در برابر IKEv2/IPsec: پروتکل SSTP بهتر در عبور از فیلترینگ، IKEv2 پایدارتر در جابه‌جایی شبکه و قطع اتصال

پرسش‌های متداول

آیا SSTP امن است؟

بله، در صورتی که از TLS 1.2 یا بالاتر استفاده شده و احراز هویت به‌صورت ایمن پیکربندی شود.

آیا SSTP در شبکه‌های NAT و پشت روتر کار می‌کند؟

بله، SSTP به دلیل استفاده از TCP 443 و تونل‌سازی مبتنی بر HTTPS معمولا بدون مشکل از NAT و روتر عبور می‌کند.

آیا SSTP برای عبور از فیلترینگ مناسب است؟

بله، به دلیل استفاده از پورت 443 و پروتکل HTTPS عبور از فایروال‌ها آسان‌تر است.

چه نوع احراز هویتی در SSTP امن‌تر است؟

EAP-TLS امن‌ترین گزینه است زیرا از گواهی دیجیتال برای احراز هویت استفاده می‌کند.

واژگان کلیدی

• AES: الگوریتم رمزنگاری متقارن مورد استفاده در TLS

• CHAP: پروتکل احراز هویت پایه‌ای و نسبتا ناامن

• DPI: تکنولوژی بازرسی عمیق بسته که SSTP در برابر آن مقاوم است

• EAP: چارچوبی برای روش‌های مختلف احراز هویت در پروتکل‌های شبکه

• EAP-TLS: روش امن احراز هویت کاربران با گواهی دیجیتال

• MS-CHAP v2: روش احراز هویت نسبتا رایج ولی با آسیب‌پذیری شناخته‌شده

• PPP: پروتکل تونل‌زنی پایه برای حمل داده‌ها در SSTP

• RSA: الگوریتم رمزنگاری نامتقارن برای تبادل کلید در TLS

• SHA-2: خانواده توابع هش امن برای بررسی صحت داده

• SSTP: پروتکل تونل‌زنی مبتنی بر HTTPS برای VPN

• TLS: پروتکل رمزنگاری برای ایجاد ارتباط امن در بستر اینترنت

• X.509: استاندارد گواهی دیجیتال برای احراز هویت در TLS